Postawa wobec choroby u dzieci z moczeniem mimowolnym


(streszczenie pracy)

Autorzy: Wolańczyk T, Paruszkiewicz G, Złotkowski P, Wiśniewski A, Banasikowska I, Goszczyńska - Serwińska B

Klinika Psychiatrii Wieku Rozwojowego AM, Warszawa
Pracownia Urodynamiczna, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa
Studenckie Koło Naukowe Psychiatrii Dziecięcej AM, Warszawa
Wydział Psychologii, Uniwersytet Warszawski, Warszawa

Wstęp: Moczenie mimowolne dotyczy ok. 5% sześciolatków i około 1% piętnastolatków. Niezależnie od etiologii, utrzymujące się moczenie zarówno nocne jak i dzienne ma niekorzystny wpływ na rozwój psychiki.. Poczucie choroby ma wpływ na samoocenę i funkcjonowanie osoby chorej - Skala Postaw Dziecka Wobec Choroby (CATIS) bada odczucia dzieci towarzyszące ich przewlekłej chorobie. Do tej pory nie przeprowadzano badań nad postawami wobec moczenia się u dzieci z tym problemem.

Cel pracy: ustalenie postaw wobec choroby dzieci z moczeniem mimowolnym.

Materiał: 41 dzieci z moczeniem mimowolnym, w wieku 9-18 lat, badanych w Pracowni Urodynamicznej Instytutu Matki i Dziecka. Grupy referencyjne stanowiło 61 dzieci z astmą i bronchitami obturacyjnymi oraz 40 dzieci z chorobami serca, w wieku 8-12 lat, pacjentów sanatoriów kardiologicznych i pulmonologicznych w Rabce.

Metoda: Wszystkie dzieci wypełniały Skalę Postaw Dziecka Wobec Choroby, polską wersję Child Attitude Toward Illness Scale (CATIS).

Wyniki: Dzieci z moczeniem mimowolnym wykazywały statystycznie istotny bardziej negatywny stosunek do choroby i poczucie choroby niż dzieci z grup referencyjnych, także biorąc pod uwagę wpływ innych zmiennych, takich jak wiek dziecka.